Quelques mots sur les plus petits habitants de Wrocław | O najmniejszych mieszkańcach Wrocławia

Il y en a presque 300. Ils ont leur Monde Souterrain auquel on peut entrer uniquement par un trou de souris. Ils sont devenus amis des habitants de Wrocław et ces derniers n'imaginent plus leur ville sans ces petites créatures sympathiques. De qui parle-t-on ? Des nains !


Jest ich blisko trzysta. Mają swój Podziemny Świat, do którego można wejść jedynie przez mysią dziurę. Zaprzyjaźniły się z wrocławianami, a ci nie wyobrażają już sobie swojego miasta bez tych małych sympatycznych istot. O kim mowa? O krasnalach!

La porte de Kluskow | Brama Kluskowa

Il était une fois un paysan, Conrad. Il vivait avec sa femme, Agnès, à Dąbie, un petit village près de Wrocław. C'était un ménage harmonieux. Chaque jour Conrad passait de longues heures au travail dans les champs, Agnès lui apportait donc un repas pour qu'il pût se reposer un peu et manger quelque chose. Tous les habitants du village connaissaient le génie culinaire de la femme. Son meilleur plat étaient les kluski śląskie (les pâtons de Silésie). Les voisines curieuses demandaient à Agnès l'ingrédient secret qui donnait aux kluski un goût unique. Mais elle répondait toujours avec un sourire qu'il fallait seulement ajouter un peu de l'amour pour son mari.

Dawno temu żył sobie Konrad. Mieszkał wraz ze swoją żoną w Dąbiu, niewielkiej wiosce blisko Wrocławia. Ich małżeństwo było dobre i zgodne. Każdego dnia Konrad spędzał długie godziny w polu, więc Agnieszka przynosiła mu posiłek, by ten mógł trochę odpocząć i coś zjeść. Wszyscy mieszkańcy wioski wiedzieli o geniuszu kulinarnym jego żony. Jej daniem popisowym były kluski śląskie. Ciekawskie sąsiadki podpytywały Agnieszkę o sekretny składnik, który nadawał kluskom wyjątkowego smaku, ale ona zawsze odpowiadała z uśmiechem, że wystarczy jedynie dodać odrobiny miłości do męża, dla którego się gotuje.

« On introduit un signe d'interdiction pour les interdictions absurdes! » | "Wprowadzamy znak zakazu dla głupich zakazów!"

Selon un des stéréotypes, les Polonais aiment se plaindre, critiquer et voient tout en noir. Mais les Polonais sont aussi une nation créative. Certains d'eux savent comment transformer une plainte en des événements culturels.

Jeden ze stereotypów mówi, że Polacy lubią narzekać, krytykować i widzą wszystko w ciemnych barwach. Ale Polacy są również narodem kreatywnym. Niektórzy wiedzą, jak przeobrazić narzekanie w wydarzenie kulturalne.

Historia na chodniku | Un peu d'histoire sur un trottoir

Longue et riche – ces deux mots décrivent parfaitement l'histoire de Wrocław. Tout a commencé par un petit village qui agrandissait et se développait de plus en plus. Sur un trottoir au centre de la ville, à la place Nankier, il y a 19 plaques en bronze qui rappellent les événements les plus importants pour Wrocław. Vous êtes prêts pour un peu d'histoire sur un trottoir? :)

Długa i bogata – te dwa słowa doskonale opisują historię Wrocławia. Wszystko zaczęło się od małej osady, która rozrastała się i rozwijała coraz bardziej. Na jednym z chodników w centrum miasta, na placu Nankiera znajduje się 19 płyt z brązu, które przypominają najważniejsze dla Wrocławia wydarzenia. Jesteście gotowi na odrobinę historii na chodniku?:)